Na odwrocie nalepka z Salonu Dzieł Sztuki Kazimierza Wojciechowskiego w Krakowie, ul.św. Jana 3 z odręcznym opisem dzieła i numerem: "11746" (z początku lat 40. XX wieku); na parkietażu zapisany numer: "9448".

Rok 1881 to rok istotnych zmian w życiu młodego Jana Styki. Rok wcześniej studiując już w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych otrzymał nakaz jednorocznej służby wojskowej w armii austriackiej. Dzięki wygraniu konkursu o tzw. Nagrodę Rzymską (Prix de Rome) i otrzymaniu stypendium został zwolniony ze służby i w ślad za swoim przyjacielem Franciszkiem Krudowskim jesienią 1881 roku udał się do Rzymu. Tam też poznał Henryka Siemiradzkiego i zarówno jego twórczość jak i przesiąknięta dawnym duchem atmosfera Wiecznego Miasta miała wielki wpływ na jego późniejsze dzieła. Prezentowana praca "Narcyz" powstała najprawdopodobniej właśnie podczas tej rzymskiej wyprawy, a autor użył drewnianego podłoża, które nosi ślady wcześniejszej kompozycji pod spodem.