Jan Effenberger-Śliwiński (1884-1950) - literat, kompozytor, śpiewak, tłumacz. Urodził się jako nieślubny syn niemieckiego malarza krajobrazów i litografa Roberta Sliwinskiego i damy dworu cesarskiego o imieniu Sabina, lecz został adoptowany przez austriackie małżeństwo Effenbergerów. W Pradze ukończył szkołę średnią, po maturze studiował w Pradze i Berlinie germanistykę, anglistykę i romanistykę. Po wybuchu I wojny światowej nie został powołany do armii austrowęgierskiej, lecz 26 sierpnia 1914 roku zgłosił się ochotniczo do Legionów Polskich. Zaczął używać właściwego nazwiska Śliwiński lub Śliwiński-Effenberger. Nauczył się języka polskiego, walczył na froncie. Szybko awansował w hierarchii wojskowej, zajmował się pracą propagandową, kulturalną, kancelaryjną, słżył w eskadrze wywiadowczej w Korpusie Wojsk Lotniczych. Na polecenie wicepremiera Ignacego Daszyńskiego skierowano go do propagowania odrodzonej Polski za granicą.

zbiory rodziny artysty.