Niemiecki malarz i projektant gobelinów. Max Wislicenus był synem malarza historycznego Hermanna Wislicenusa. Studiował w latach 1880-1891 na Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie i Monachium. W 1894 roku poślubił Else Freudenberg, która pod koniec roku urodziła mu córkę Gonhildę. W 1896 roku został nauczycielem rysunku i malarstwa w Królewskiej Wyższej Szkole Sztuki i Rzemiosła Artystycznego we Wrocławiu W 1900 roku został mianowany profesorem. Pracował na tym stanowisku do przejścia na emeryturę w 1921. W 1904 roku zorganizował warsztat tkacki, którego kierownikiem była Wanda Bibrowicz. Propagował styl secesyjny projektując gobeliny, plakaty, druki, meble i witraże. W 1908 był współzałożycielem Związku Artystów Śląska. W 1919 utworzył wraz z Wandą Bibrowicz Warsztaty Gobeliniarskie w pałacu w Pillnitz. W 1921 roku zamieszkał w bocznym skrzydle pałacu. Po śmierci żony w 1948 poślubił Wandę Bibrowicz. W 1955 roku posiadane przez siebie prace darował do zbiorów państwowych w Dreźnie. Po śmierci został pochowany obok swoich żon na cmentarzu „Maria am Wasser" w Dreźnie.