Polski artysta-samouk, uznany w szerokich kręgach twórca tzw. sztuki nieprofesjonalnej (naiwnej). Był synem Mikołaja i Karoliny z Dutkowskich, miał pięcioro starszego rodzeństwa. Ukończył szkołę podstawową i gimnazjum, dalszą naukę przerwał. W latach 20. XX wieku jego rodzina przeprowadziła się do Łaszczowa, gdzie wraz z matką prowadził sklep. Z natury był skryty, chłodny wobec otoczenia, nie przejawiał szczególnych zainteresowań, zwłaszcza w zakresie plastycznym. W 1942 roku, po zabiciu przez Niemców jego szwagra wraz z córką, nastąpiła zmiana w jego zachowaniu, unikał ludzi i ukrywał się do końca wojny. Był bardzo religijny. Po wojnie pracował w cukrowni. Izolację od świata przełamał w latach 50. XX wieku. Zmarł w 1962 roku w wyniku komplikacji pogrypowych. Po jego śmierci odkryto ponad 500 prac plastycznych jego autorstwa, tworzonych w tajemnicy, prawdopodobnie od roku 1943 aż do śmierci. Wcześniej nie rysował ani nie interesował się sztuką. Na podstawie analizy jego twórczości, pośmiertnie zdiagnozowano u niego schizofrenię lub uporczywe zaburzenia urojeniowe. Jest rzadkim przypadkiem wyzwolenia przez schizofrenię talentu i inspiracji artystycznej.

Przeczytaj więcej o artyście na portalu SZTUKI PIĘKNE