Panieńskie nazwisko Lubańska. Malarka, graficzka, ilustratorka, scenograf, projektantka tkanin, plakatów i zabawek urodzona w Krakowie. Jedna z barwniejszych postaci polskiego środowiska artystycznego w dwudziestoleciu międzywojennym. Naukę malarstwa rozpoczęła w pod kierunkiem Leonarda Stroynowskiego i kontynuowała od 1909 roku w prywatnej Szkole Sztuk Pięknych dla Kobiet Marii Niedzielskiej w Krakowie. W 1911 roku, podając się za mężczyznę, podjęła studia w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1916 roku została żoną krakowskiego architekta Karola Stryjeńskiego. W latach 20. mieszkała w Zakopanem. W 1925 roku wzięła udział w Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu zdobiąc pawilon polski sześcioma panneaux z przedstawieniami miesięcy. W latach 30. Stryjeńska mieszkała i pracowała w Warszawie, gdzie otrzymała Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Złoty Wawrzyn Akademicki Polskiej Akademii Literatury. Okres II wojny światowej artystka spędziła w Krakowie, a po wojnie dołączyła do swoich dzieci w Szwajcarii, gdzie pozostała już do końca życia. ;Jej twórczość pozostawała pod wpływem tradycji polskiej, słowiańskich bóstw i obrzędów oraz wiejskiego folkloru. Tworzyła w technice olejnej, gwaszu, jej prace były wydawane w postaci tek grafik m.in. "Tańce polskie", "Stroje ludowe", "Bożki słowiańskie". ;Uprawiała ponadto szeroko zakrojoną działalność ilustratorską zdobiąc ekskluzywne wydawnictwa jak: "Pastorałka złożona z 7 kolęd" (1915), "Sielanki Szymonowica" (1926) i "Treny Kochanowskiego" (1930). Jej prace były także popularyzowane w formie licznych albumów i pocztówek.