Malarz i pedagog pochodzący z Ukrainy. W latach 1888-1892 uczył się malarstwa w pracowni F. F. Klimenki w Odessie. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, był uczniem Jana Matejki i Leona Wyczółkowskiego, Juliana Fałata i Teodora Axentowicza. Był związany z pracownią malarstwa pejzażowego Jana Stanisławskiego (w 1907 roku wziął udział w wystawie jego uczniów). W latach 1900-1913 mieszkał w Mogile pod Krakowem, skąd wyjeżdżał na plenery do Wielkopolski i w Karpaty. W 1913 roku przeniósł się na stałe do Lwowa, gdzie w 1923 roku otworzył własną szkołę malarską - corocznie wyjeżdżał z uczniami na plenery w Karpaty, a w 1932 roku był z nimi we Włoszech. Wiele wystawiał zarówno ze stowarzyszeniami artystów ukraińskich, jak i polskich, m.in. z grupą "Zero" (1911), Towarzystwem Artystów Polskich "Sztuka" (1912), wielokrotnie w TPSP w Krakowie i TZSP w Warszawie, gdzie w 1932 roku odbyła się indywidualna wystawa jego prac. W okresie krakowskim tworzył głównie pejzaże o żywej kolorystyce i wyrazistej fakturze malarskiej. Po 1913 roku, już we Lwowie malował także portrety, sceny rodzajowe z życia Hucułów, wizerunki bohaterów legend ukraińskich, martwe natury, kwiaty, kompozycje alegoryczne i religijne.