Malarz, rysownik i grafik pochodzenia francuskiego, jeden z najważniejszych artystów okresu rokoka, klasycyzmu i romantyzmu, uważany za jednego z twórców polskiej narodowej szkoły malarstwa. Studiował w Paryżu. W latach 1772-1774 przebywał w Londynie i Paryżurealizując zlecenia rodu Czartoryskich, którzy w 1774 roku sprowadzili go do Polski. W latach 1783-1785 i 1789-1790 pracował w Arkadii koło Nieborowa, po 1794 roku w Puławach. W 1804 roku powrócił do Francji. Realizował kompozycje rodzajowe (tzw. galantes) o charakterze pejzażowym, sceny historyczne, portrety, tworzył ilustracje do dzieł literackich (Myszeida I. Krasickiego, 1777-78). W Arkadii wykonał plafon z przedstawieniem Jutrzenki (1783-1785) i przygotował cykl Zbiór polskich ubiorów - Costumes polonais (1804-1817). W swojej twórczości zwracał uwagę głównie na problem niezwykle dokładnego i wiernego odwzorowania przedstawianej kompozycji. Wykształcił wielu uczniów, m.in. A. Orłowskiego, M. Płońskiego i J. Rustema.