Artysta malarz i pedagog. Urodził się w Grosułowie koło Odessy. Jego ojciec zmarł, kiedy Kochanowski miał jedynie 3 lata. W 1921 roku wraz z matką i siostrami przyjechał do Polski, początkowo zamieszkali w okolicy Kalisza, lecz ze względu na trudne warunki życia chłopiec został oddany do sierocińca, a później do bursy Karmelitów koło Krzeszowic. Kochanowski do szkoły uczęszczał już w Krakowie – ukończył Publiczną Szkołę Powszechną Męską przy św. Floriana oraz Państwową Szkołę Sztuk Zdobniczych. W 1937 roku został powołany do służby wojskowej, którą zakończył rok później. W 1938 roku Kochanowski rozpoczął studia na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, które zostały przerwane wybuchem wojny, w której artysta brał udział. W 1940 roku wylądował we Lwowie, gdzie wziął ślub z Wandą Frankowską. W następnym roku powrócił do Krakowa i rozpoczął pracę w Kawiarni Plastyków przy ul. Łobzowskiej 3, gdzie pracowało wówczas wielu artystów i ludzi sztuki. Po zakończeniu wojny ponownie wstąpił do ASP, którą ukończył w 1947 roku. Od razu został powołany jako asystent na Wydziale Malarstwa, gdzie pełnił funkcję pedagoga i nauczyciela rysunku przez ponad 30 lat (do 1982 roku). Jego uczniami byli m.in. Zbigniew Bajek i Tadeusz Wiktor. Równocześnie cały czas pracował nad swoją sztuką - rozpoczynając od klasycznego malarstwa szybko zaczął poszukiwania własnej formy wyrazu, którą odnalazł w abstrakcji geometrycznej, często tworzonej przy użyciu gotowych przedmiotów. Pierwszą wystawę indywidualną zorganizował w 1960 roku w Domu Plastyków. Uczestniczył w ponad 120 wystawach w kraju i za granicą, m.in. we Francji, Norwegii, na Węgrzech. Podróżował do Paryża i Włoch dzięki artystycznym stypendiom ministerialnym. Był artystą wszechstronnym, malował prace olejne, tworzył kolaże, wykonywał abstrakcyjne reliefy z użyciem gotowych przedmiotów (ready made), projektował wnętrza i dekoracje, brał też udział w happeningu Tadeusza Kantora (1965 rok).