Holenderski malarz, rysownik i grafik, jeden z najważniejszych artystów dojrzałego baroku. ;Dzieciństwo spędził w Lejdzie, gdzie rozpoczął studia w 1620 roku. ;W 1621 roku rozpoczął naukę malarstwa w pracowni J. van Swanenburgha, w której przez 3 lata uczył się podstaw i techniki malarstwa. W 1624 roku rodzice wysyłali go do Amsterdamu, gdzie doskonalił swój kunszt malarski u P. Lastmana. ;Po powrocie do Lejdy otworzył własną pracownię i rozpoczął współpracę z J. Lievensem. W 1631 roku, po śmierci ojca, Rembrandt osiadł w Amsterdamie, gdzie malował głównie portrety zamawiane przez najbogatsze tamtejsze rodziny. ;Rembrandt zmarł 4 października 1669 roky w małym domku w dzielnicy Rozengracht, gdzie mieszkał ze swoją 15-letnią córką Cornelią. Pozostawił po sobie około 300 obrazów olejnych, 300 grafik i około 1000-2000 rysunków. Jego twórczość dzieli się na okresy: lejdejski (1625-1631), gdzie tworzył głównie sceny biblijne, okres amsterdamski (1632-1639); malował liczne portrety oraz kontynuował tematykę biblijną; okres pośredni (1640-1647) oraz ostatni (1648-1669). Charakterystyczną cechą jego dzieł jest zafascynowanie efektami światła i głębokich cieni. Jego styl i technika ewoluowały z biegiem lat, jednak zamiłowanie do dramatycznego oświetlenia malowanych scen zajmowało centralną pozycję w jego całej twórczości, tak malarskiej jak graficznej. Obrazy malowane są z olbrzymią swobodą, im później tym bardziej szerokimi, swobodnymi pociągnięciami pędzla. Potężnym środkiem malarskim Rembrandta był światłocień. ;Przez całe życie malował z wielkim zamiłowaniem autoportrety. Powstało ich niemal 100, w tym około 20 grafik. ;