Biografia

Artystka rzeźbiarka pochodząca z Warszawy. Studiowała w Gdańsku (1949-1950) i w warszawskiej ASP (1950-1954). Wykładała w PWSSP w Poznaniu (1965-1990). Od początku lat 60. zajmowała się tkaniną unikatową, tworząc autorskie formy przestrzenne, nazwane od jej nazwiska "abakanami". W 1965 roku zdobyła Złoty Medal na II Międzynarodowym Biennale Tkaniny w Lozannie. W latach 70. zaczęła tworzyć cykle figuralne z juty utwardzanej żywicą: "Alteracje" (od 1974), "Plecy" (1976-80), "Embriologia" (1978-80), "Tłumy" (od 1986). Od lat 80. artystka uprawiała rzeźbę plenerową, używając drewna, gliny, kamienia i odlewów (grupy "Tłum", "Katharsis" w prywatnej kolekcji we Włoszech, "Negev" - 7 kolosalnych kamiennych kół w parku Israel Museum w Jerozolimie). W 1987 roku zaczęła pracę nad "Grami wojennymi", wielkimi formami przypominającymi pociski, konstruowanymi z naturalnego drewna i żelaza. Od 1991 roku rozwijała koncepcję "architektury arborealnej", pierwotnie projektowanej jako przedłużenie osi La Defense w Paryżu, którą propagowała jako rozwiązanie problemów wielkich aglomeracji. Uczestniczyła w najważniejszych przeglądach sztuki współczesnej, jak Biennale w Sao Paulo (1965, 1979), Biennale w Wenecji (1968, 1980) i in. Laureatka wielu polskich i zagranicznych nagród.
Magdalena Abakanowicz