Malarz pochodzący z Podkarpacia. Studiował w krakowskiej SSP u Jana Matejki i Władysława Łuszczkiewicza, a następnie w 1888 roku kontynuował naukę w Monachium. Podróżował po Włoszech i po Węgrzech. Od 1890 roku mieszkał we Lwowie, po wybuchu I wojny światowej przeprowadził się do Zakopanego, a w 1921 roku do Poznania. Aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym, m.in. był członkiem lwowskiego Związku Artystów Polskich, Klubu Akwarelistów Polskich, od 1925 roku TZSP. Wielokrotnie wystawiał w kraju i za granicą, w Wiedniu, Petersburgu i Berlinie. Malował pejzaże, sceny rodzajowe dokumentujące wrażenia z Tatr, Huculszczyzny, Poznańskiego. Tworzył też liczne studia kwiatów i typów ludowych, jednak najwięcej uznania przyniosły mu portrety. Szczególnie chętnie posługiwał się techniką akwareli.