Znany polski grafik i malarz urodzony w Przemyślu, zmarł w Gliwicach. Naukę rozpoczął w Państwowej Szkole Technicznej we Lwowie na Wydziale Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego, gdzie kształcił się w latach 1927-1932. Należał do Związku Lwowskich Artystów Grafików (od 1935), Towarzystwa Artystów Grafików w Krakowie (od 1936), Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków we Lwowie (od 1937) i ZPAP (od 1945). Początkowo działał we Lwowie, zaś od 1946 w Gliwicach. W swej twórczości był pod silnym wpływem sztuki ludowej. W grafice stosował głównie drzeworyt. W tej technice powstawały najczęściej widoki miejskie, np. przedwojennego Lwowa i Krzemieńca (Domy w Krzemieńcu, l. 30.; Krzemieniec. Ulica Miodowa, 1935; Stary góral, 1935), powojennych Gliwic i innych miast Śląska; tworzył też linoryty (Dziewczynka z motylkiem, l. 60.; Pomnik Powstańców Śląskich w Katowicach, l. 60.; Duszniki Zdrój. Dawna architektura, l. 60.; Świątek, 1981; Dzikie Pola. Pejzaż, 1981); dorobek artysty obejmuje też plakaty, polichromie, projekty witraży i kostiumów teatralnych. Tworzył również linoryty, litografie i monotypie oraz grafikę użytkową (plakat, grafika reklamowa). Był laureatem nagród plastycznych Miasta Gliwice w latach 1950, 1951, 1970. Wraz z żoną, Zofią Nowakowską-Acedańską, również graficzką ( pochodzącą ze Lwowa, absolwentką katowickiej Akademii Sztuk Pięknych), współorganizowali polskie życie artystyczne na Górnym Śląsku po II wojnie światowej. Obok Aleksandra Raka, Pawła Stellera i in. są uważani za patronów lokalnego środowiska artystycznego i sztuki tego regionu.