Polska malarka i graficzka (ur. 1886 w Klagenfurt w Austrii, zm. 1971 we Lwowie). Swoją edukację rozpoczęła w Wiedniu w prywatnych szkołach Heindricha Strehblowa (od 1901) oraz Franza Hohenberga i Ferdynanda Kruisa (od 1902). Następnie wyjechała do Francji, do Paryża gdzie studiowała w latach 1909-1912 w Académie Colarossi oraz École des Beaux Arts. W czasie pobytu w Paryżu zaprzyjaźniła się z Olgą Boznańską, która udzielała jej licznych wskazówek artystycznych i od której przejęła technikę malarstwa olejnego. Następnie wyjechała z Francji by podróżować, odwiedziła Anglię, Belgię, Holandię i Włochy. W latach 1909 - 1912 Albinowska studiowała i prowadziła zajęcia w Szkole Rzemiosł Artystycznych w Wiedniu, po czym powróciła na stałe do Lwowa w którym czynnie uczestniczyła w życiu artystycznym miasta. Przez wiele lat pełniła funkcję prezesa Związku Artystów Polskich we Lwowie jak również wice-prezesem lwowskiego TPSP w latach 1922 - 1939. We wczesnej twórczości dominują portrety, później głównym przedmiotem zainteresowań stały się kompozycje przedstawiające martwe natury kwiatowe i wnętrza. Brała udział w wielu wystawach krajowych i zagranicznych: Praga, Paryż, Nowy Jork.