Polski malarz, pedagog urodzony w Piotrkowie Trybunalskim. Czasy I wojny światowej spędził wraz z rodzicami i dwójką rodzeństwa w Rosji, a wczesną młodość w Bydgoszczy, gdzie ukończył gimnazjum. Studiował w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych w Poznaniu u Karola Zyndrama Maszkowskiego i Bronisława Bartla oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie u Władysława Jarockiego, Teodora Axentowicza i Józefa Mehoffera. Po studiach w 1936 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie dołączył do Grupy Zachęta i stowarzyszenia Pro Arte. Swoje prace wystawiał w Warszawie, Krakowie i Lwowie. Po II wojnie światowej osiadł na stałe w Miechowie, gdzie pracował jako nauczyciel rysunku i malarstwa. Duży wpływ na jego twórczość miał jego wuj, malarz - Jan Kotowski. W jego malarstwie dominowała tematyka batalistyczna i rodzajowo-batalistyczna, chętnie malował sceny wiejkie, polowania, kuligi, w których na pierwszy plan wysuwał się koń.