Polska malarka urodzona we Lwowie. Studiowała malarstwo dekoracyjne u prof. H. Uziembły i prof. A. Terleckiego w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie (1935-1938), a następnie w powstałym z przekształcenia tej szkoły Państwowym Instytucie Sztuk Plastycznych (1938-1939). Podczas II wojny światowej uczyła się w Kunstgewerbeschule w okupowanym przez Niemców Krakowie. W latach 1945-1950 studiowała w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach W. Jarockiego, Z. Pronaszki, E. Eibischa i H. Rudzkiej-Cybis (dyplom uzyskała w 1960 roku). Brała udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych organizowanych m.in. przez: ZPAP, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, Biuro Wystaw Artystycznych, w wystawie z cyklu Festiwal Sztuki Krakowa, w wystawie malarstwa polskiego w Muzeum Narodowym w Warszawie, w wystawie w Lyonie, gdzie prezentowano współczesne malarstwo polskie. Romana Lipeż związana z Krakowem niemal przez całe życie malowała z upodobaniem architekturę miasta, chętnie sięgała także po tematykę martwej natury oraz portretu.