pochodził z wileńskiego rodu malarzy, w którym sztuka, muzyka i poezja były obecne od pokoleń. W okresie międzywojennym pełnił funkcję dziekana Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Wileńskiego. W 1945 roku, po wojnie, wyjechał z rodziną do Krakowa. Jego nostalgię za Wilnem oraz utraconymi czasami często można dostrzec w jego twórczości. Wilno często stanowiło tło dla jego portretów, a same portrety były ważnym elementem jego dorobku artystycznego. W 1994 roku w Białymstoku powstała galeria im. Śledzińskich, która gromadzi spuściznę artystyczną oraz archiwum rodzinne rodu Śledzińskich.