Malarz pejzażysta, związany z Zakopanem. Studiował w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych od 1925 roku u Tadeusza Pruszkowskiego, Władysława Skoczylasa i Wojciecha Jastrzębowskiego. Z powodu choroby płuc wyjechał w 1929 roku do Zakopanego, gdzie zamieszkał na stałe. W tym samym roku debiutował w warszawskim TZSP. Należał do Bloku Zawodowych Artystów Plastyków w Zakopanem oraz do TZSP. W okresie międzywojennym uczestniczył w wielu wystawach, m.in. w Zakopanem, Lublinie, Warszawie i Grodnie. Znaczna część dorobku artysty zaginęła lub uległa zniszczeniu w czasie II wojny światowej. Tematem dominującym w jego sztuce były pejzaże - najczęściej krajobrazy tatrzańskie, ale malował też architekturę i portrety.