Biografia
Polska malarka surrealistyczna i poetka żydowskiego pochodzenia. W latach 1932-1934 studiowała w Wiener Frauenakademie, a następnie w latach 1934-1936 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Wojciecha Weissa. W latach studiów nawiązała kontakty ze studencką Grupą Krakowską, w tym z malarzem i grafikiem Jonaszem Sternem. W 1937 roku odbyła krótką podróż do Paryża, gdzie w 1938 roku miała okazję poznać malarstwo surrealistyczne. Czas wojny spędziła z rodzicami we Lwowie. W 1942 roku udało jej się uciec z tamtejszego getta. Po wyjeździe ze Lwowa, ukrywała się pod przybranymi nazwiskami najpierw w Warszawie, a po 1944 roku w Częstochowie. Po wojnie stała się częścią krakowskiej awangardy. Współtworzyła odradzającą się II Grupę Krakowską wraz z m.in. Tadeuszem Kantorem, Marią Jaremą, Jonaszem Sternem. W 1949 roku wyszła za mąż za Artura Sandauera, zamieszkała w Warszawie, gdzie w 1950 roku urodził się ich syn Adam Sandauer, działacz społeczny i polityczny. Od 1972 roku zaczęła wydawać tomiki poezji oraz miniatury dramatyczne. Jej twórczość jest bliska sztuce surrealistycznej, a także organicznej abstrakcji, w późniejszym okresie zbliżającej się do geometryzacji. W swoich dziełach często nawiązywała do doświadczeń z getta.