Polski malarz i ilustrator urodzony w Nowosiółkach Gościnnych w ziemi samborskiej. W latach 1877-1883 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Jana Matejki, Władysława Łuszczkiewicza i Floriana Cynka. W latach 1883-1885 kontynuował naukę w monachijskiej Akademii u Ottona Seitza. Od 1885 roku mieszkał stale w Krakowie. Podróżował do Włoch i Palestyny. Przez wiele lat był prezesem TPSP w Krakowie. W malarstwie stosował głównie technikę olejną oraz pastel. Tematem jego prac były sceny rodzajowe, religijne i portrety młodych dziewcząt, szczególnie słynne są przedstawienia „pięknej Zośki”, do których pozowała mu chłopka Zofia Paluchowa. Największą popularność zyskał dzięki ilustracjom powieści m.in. do "Trylogii" i "Quo vadis" Sienkiewicza, poezji Mickiewicza i Marii Konopnickiej. Był także pionierem polskiego plakatu artystycznego.

Przeczytaj więcej o artyście na portalu SZTUKI PIĘKNE