malarz urodzony w Paryżu. Do Polski przyjechał wraz z rodzicami w 1871 roku. W 1880 roku rozpoczął naukę rzeźby u L. Marconiego we Lwowie. Lata 1883-1888 spędził w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych ucząc się u F. Cynka, F. Szynalewskiego, J. Matejki, I. Jabłońskiego i W. Łuszczkiewicza. Od 1888 roku studiował w Akademii monachijskiej u A. Wagnera. Podróżował do Włoch i Francji. Po powrocie zamieszkał na stałe w Krakowie. Wystawiał swoje prace w kraju oraz za granicą m.in. w Krakowie, Warszawie, Poznaniu, Lwowie, Monachium i Brukseli. Malował sceny religijne, portrety, miejskie pejzaże. Największym uznaniem cieszył się jako malarz zabytkowych miast polskich, zwłaszcza Krakowa. Używał najczęściej akwareli, rzadko stosował technikę olejną. Wykonywał też plakaty. Jego prace znajdują się w wielu kolekcjach muzealnych, w Muzeum Krakowa, Muzeum Sztuki w Łodzi, w Bytomiu, Przemyślu, Szczecinie, we Lwowie.